Van 5 tot en met 19 januari 2011 is een deel van het bestuur met een aantal gasten op reisbezoek geweest naar Sri Lanka.

De reis begon in Colombo met voor de eerste dagen een  verblijf in  Galle, daarna waren we het grootste deel van onze reis in Kandy en de laatste twee dagen verbleven wij in Negombo.

De eerste dagen hadden we heerlijk warm en aangenaam weer. Tegen de tijd dat we in Kandy aankwamen regende het. En het hield niet op. We hebben veel landverschuivingen gezien, veel omgewaaide bomen en veel schade aan de wegen en huisjes. Ook lag er een enorm groot rotsblok op de belangrijke doorgaande weg waardoor we een lange omweg moesten maken. Bepaalde geplande onderdelen van onze reis moesten geannuleerd worden vanwege het slechte weer. Het weer op dat moment was uitzonderlijk voor Sri Lanka.

Aan het eind van de onze reis was het weer heerlijk warm.

We hebben twee adoptiedagen gehad. Voor deze dagen waren ongeveer 70 adoptiekinderen/studenten met hun gezin uitgenodigd. In werkelijkheid hebben we ruim 100 adoptiegezinnen gezien.

Op beide dagen werden wij bij aankomst verwelkomd door alle gezinnen en het bestuur. Het was elke keer ontroerend, ook omdat het welkom zo hartverwarmend was.

Er zijn de hele dag gesprekken gevoerd, foto’s gemaakt en cadeautjes uitgedeeld. Ieder gezin kreeg van de stichting een schoolpakket met schriften en schrijfgerei mee.

Een groot aantal genodigden was al heel vroeg in de ochtend vertrokken, sommigen om 04.00 uur!!. En wat ons opviel was, dat alle mensen gewoon rustig bleven zitten totdat ze aan de beurt waren. Zelfs de kinderen!!

Er was één gezin die vroeg of ze misschien sneller aan de beurt konden komen. Ze hadden net gehoord, dat hun huisje door de regen van de berg was afgeschoven...

Als bestuur hebben we kritisch naar alle adoptiegevallen gekeken. Naast het controleren van  alle bankboekjes hebben we ook gekeken, of de adoptie op dezelfde manier voortgezet kon worden of dat een wijzingen moest komen. Een aantal adopties zijn n.a.v. de gesprekken en bevindingen, gewijzigd. We hebben ook kennisgemaakt met een groot aantal nieuwe kinderen en jongeren, waarvoor de financiële adopties in januari zijn gestart.

Wat ook bij de adoptiedagen opviel is, dat de mensen zo ontzettend dankbaar zijn voor de hulp die ze vanuit Nederland krijgen. Ze beseffen  heel goed dat deze hulp hun leven een positievere wending geeft.

Het bezoek van de bejaarden in het bejaardenhuis “Hengevelders Hope” was zeker ook een hoogtepunt in onze reis. De eerste steenlegging van het Hospice door Bisschop Vianny Fernando en Pastoor van der Sman was net als de viering van het 25 priesterjubileum van Pastoor van der Sman een indrukwekkend gebeuren.  Er was een hele bijzondere serene sfeer bij beide gebeurtenissen.

Ook hebben we een bezoek gebracht aan twee meisjesweeshuizen in Mawatagama en Nawalapitiya. Bij deze ontmoetingen werden we zeer hartverwarmend welkom geheten. Bij het éne weeshuis in Mawatagama brachten we kleding en konden we de matrassen die ze gekregen hadden zien. Daarvoor hadden de meisjes altijd op planken geslapen met een rolmatje er bovenop. Voor het andere weeshuis in Nawalapitiya heeft de organisatie een beschermmuur gebouwd. Deze geeft extra versteviging  voor de fundering van het huis, maar de muur geeft ook bescherming tegen ongenode gasten.

Aan het eind van ons verblijf in Kandy, toen het weer een beetje beter werd, konden we toch nog een bezoek brengen aan  de Nedla-Village. Het kleine dorpje waar 11 huisjes gebouwd worden met de opbrengst van de Bornse Vastenaktie, die in 2009 werd gehouden. Het dorp is nog niet klaar en dat heeft ook alles te maken met het aanhoudende slechte weer.

De eerste drie huizen zijn bijna klaar en daarna wordt er een verder gebouwd op een lager plateau.

Na enkele toeristische trekpleisters kregen we ook nog de gelegenheid om even mee te lopen in een ziekenhuis in Kandy. Het verschil met de zorg en de hygiëne hier in Nederland was erg groot. Het was een indrukwekkende ervaring.

Tijdens de reis zijn we diverse keren geconfronteerd met gezinnen, die ons om hulp vroegen omdat hun leefsituatie meestal heel schrijnend was. Een aantal van deze gezinnen hebben we na overleg met ons bestuur in Sri Lanka opgenomen in ons adoptieprogramma.

Door: Mevrouw A.M.E. Evers - Wilmink en mevrouw A. Bruns - Nijhof